प्रेरक प्रसंग : असफलता अन्त्य होइन, अवसर हो

इतिहासकै महान् हेभिवेट बक्सरमध्ये एक माइक टाइसनको कठिन संघर्ष र अवरोध पार गर्दै हासिल गरेको सफलता अनुकरणीय छ । सन् १९६६ मा ब्रुकलिनमा जन्मिएका टाइसनलाई दुई वर्षकै उमेरमा उनका बुबाले त्यागे, जसले उनको परिवारलाई आर्थिक संकटमा पा¥यो र उनी उच्च अपराध दर रहेको ब्राउनस्विलमा बसाइँ सर्न बाध्य भएका थिए । सानै उमेरमा आपराधिक गिरोहमा संलग्न भई १३ वर्ष पुग्दा उनी ३० पटक पक्राउ परिसकेका थिए । सुधारगृह पुग्दा उनको भेट परामर्शदाता बब स्टेवार्टसँग भयो जसले उनको अद्वितीय शारीरिक क्षमता पहिचान गरे र उनलाई बक्सिङमा लाग्न प्रेरित गरे ।

शैक्षिक रूपमा कमजोर टाइसनले बक्सिङप्रति गहिरो रुचि राखे । स्टेवार्टले उनलाई प्रसिद्ध प्रशिक्षक कुस डि’अमाटोसँग भेट गराए जसले उनको असीमित सम्भावना देखेर कठोर तालिम दिन थाले । तर, त्यसैवेला आमाको निधनले टाइसनलाई गहिरो मानसिक आघात दियो । त्यसपछि क्रुद्ध र उद्दण्ड बने र विद्यालयबाट निष्कासित भए । यद्यपि, उनले आफैँलाई सम्हाल्दै पुनः अभ्यास सुरु गरे । ओलम्पिक छनोटमा असफल भएपछि उनले १८ वर्षको उमेरमा पेसेवर बक्सिङ सुरु गरे । उनको पहिलो खेल पहिलो राउन्डमै जितिएको थियो । उनको अद्भूत शक्ति र तीव्रगतिले उनलाई ‘आइरन’ माइक टाइसनको उपनाम दिलायो । उनको यात्रा सानदार देखिए पनि प्रशिक्षक डि’अमाटोको निधनले उनलाई ठुलो मानसिक झट्का दियो । धेरैले उनलाई फेरि असफल हुने आशंका गरे, तर उनले हार मानेनन् र निरन्तर अभ्यास गरे । उनले अपराजित रहँदै सन् १९८६ मा मात्र २० वर्षको उमेरमा विश्व हेभिवेट च्याम्पियनसिप जिते ।

टाइसनको सफलताले दृढ इच्छाशक्ति र मिहिनेतले जीवनका चुनौती जित्न सकिन्छ भन्ने देखाउँछ । आमाको सम्झनामा प्रेरित भएर र आफ्नो प्रशिक्षकको सपना पूरा गर्न उनले कठिनाइलाई नै आफ्नो लक्ष्य प्राप्तिको साधन बनाए । उनको कथाले हामीलाई असफलता अन्त्य होइन बरु अवसर हो, जहाँ संघर्षले सफलता निम्त्याउँछ भन्ने सम्झाउँछ ।